Totdat ik als vijftienjarige begon te beseffen dat het ethisch gezien niet zo bewonderenswaardig was, heb ik als jongen veel gevist. Ik viste veel met brood, bij voorkeur vers brood. Ik maakte dan een attractief pluimpje, verschool het haakje hierin en gooide de hengel uit. Ik kwam geleidelijk aan tot
de levensbeschouwelijke conclusie dat er drie types vissen waren. Type 1 zag het betoverend lekker uitziende pluimpje en hapte onmiddellijk; dit soort werd gemakkelijk aangehaakt en gevangen. Type 2 en 3 leken net iets meer ruimtelijk inzicht te hebben. Deze visjes zagen het pluimpje, maar zagen
blijkbaar ook een stukje metaal, een snoertje en misschien zelfs een verdachte schaduw…
Frits Koster heeft vele jaren columns verzorgd in “Boeddha Magazine” en in de SIMsara. Daarnaast heeft hij een aantal (audio)boeken gepubliceerd met betrekking tot de beoefening van mildheid en compassie, vipassana- of inzichtmeditatie en boeddhistische psychologie.
